25-11-1914 Freud à Ferenczi

519 F

Καθ.. Ο Δρ Freud

ο 25 Νοέμβριος 1914 Βιέννη, IX. Berggasse 19

Cher Ami,

Votre photo étoilée, qui vient juste d’arriver, précipite la réponse que je vous dois. Je veux d’abord vous reprocher de penser à une chose aussi insensée que la prédiction de Jung, en une occasion aussi inadéquate. Vous êtes bien plus profondément plongé dans l’occulte que nous ne le pensons. S’il en était ainsi, ne vous semble-t-il pas que c’est à la guerre elle-même que l’oracle devait faire allusion ? Si elle se prolonge et qu’elle me tue, d’une manière ou d’une autre, ma propre superstition, ξέρετε, σχετικά με τα στοιχεία, αύρα κέρδισε ακόμα (1).

Σας έστειλα επίσης την τελευταία bug σεξουαλική θεωρία θα μάθει κάποιες νέες ιδέες 2. Επειδή χωρίσαμε, Ήμουν πολύ δραστήρια. Εκτός από το κλινικό ιστορικό, αντοχή των εκατόν δώδεκα φύλλα του, κάτι άλλο είναι στο δρόμο, δεν χρειάζεται καν να μιλήσουμε. Εξακολουθεί να λειτουργεί όταν όλα τα άλλα ήταν τόσο εντελώς το κεφάλι ξεκούραστα. Το μόνο που αποκαλύπτουν ότι, για che-mins μεγάλες διαδρομές, Βρήκα τελικά τη λύση στο αίνιγμα του χρόνου και του χώρου, και ο μηχανισμός για τόσο πολύ καιρό επιδιώκεται λύειν άγχος έκτοτε, είναι αλήθεια, υπάρχει μια ορισμένη τεμπελιά.

Κατάταξη πιθανότερο να ξεφύγουν από την κριτική του σκάφους και στη συνέχεια μπορεί να κάνει τη δουλειά της για την επική ψα 4. Jones έστειλε σήμερα ένα μακροσκελές γράμμα μέσω Emden, στο οποίο αφορά πολλά προσωπικά πράγματα και να κρίνουν την έκβαση του πολέμου με τη στενοκεφαλιά της αγγλικής ; υπάρχει αναφέρει επίσης, μεταξύ των έργων το έργο της, μεταφράσει γραπτή σας 5.

Μέρος της Brill, υπήρξε μία επιστολή για προσωπικές του δυσκολίες. Συμπεριφέρεται πολύ όπως το πραγματικό σκυλί στη φάτνη * 6, μπορεί να κάνει όλες τις μεταφράσεις εαυτό του και θέλει να αναθέσει σε οποιοδήποτε πρόσωπο οποιαδήποτε.

Lady Lou Salome σήμερα αναφέρεται σε γραπτή πολύ έξυπνη7.

Ελπίζω να μάθω ταυτόχρονα την προώθησή σας και μετάλλαξης σας, Έχω την τιμή να σας χαιρετήσω,

Freud σας

* Γαλλικά στο κείμενο.

  1. Την ανησυχία του Φρόιντ σχετικά με την ημερομηνία του θανάτου του. "Η ημερομηνία ήταν εγκαταστάθηκε για πρώτη φορά την ηλικία των σαράντα ενός και σαράντα δύο, και ακολούθως, με μεγαλύτερη ένταση, πενήντα ένα. Σε 1899, αυτή είναι η ηλικία των εξήντα ενός και εξήντα δύο χρόνια άρχισαν να ανησυχούν, ένα one 1936 ήταν η ηλικία των ογδόντα ενός χρόνων και ένα μισό. " (Max Schur, Θάνατος στη ζωή του Φρόιντ, trad. Brigitte Μποστ, Παρίσι, Gallimard, 1975, p. 199. Βλ. επίσης επιστολή από τον Φρόιντ με τον Γιουνγκ 16 Απρίλιος 1909, Freud. / Jung, αλληλογραφία, Εγώ, Παρίσι, Gallimard, 1975, p. 295-297.)
  2. Η τρίτη έκδοση περιείχε, κατ 'ουσίαν, σε σύγκριση με προηγούμενα, τρία νέα τμήματα : ένα για την παιδική σεξουαλική περιέργεια (Freud, 1905δ, p. 123-125), ένα άλλο για τα αναπτυξιακά στάδια της σεξουαλικής οργάνωσης, μεταξύ άλλων με τη δημιουργία ενός από του στόματος οργάνωσης (επί. cit., p. 127-132), ένα τρίτο στη θεωρία λίμπιντο, ουσιαστικά βασίζεται στο άρθρο του Freud (1914γ) που ασχολούνται με ναρκισσισμό (επί. cit., p. 157-160). Υπάρχουν επίσης οι ακόλουθες βελτιώσεις : Freud παρατηρήσεις σχετικά με την αιτιολογία της ομοφυλοφιλίας (1905δ, 2και το εδάφιο της σημείωσης en bas de σελίδα, p. 50τετραγωνικά) και ο φετιχισμός (υποσημείωση στη σελίδα, p. 63) ; σημειώσεις σχετικά με το δευτερεύοντα χαρακτήρα μαζοχισμού (p. 69 τ.μ.) ; ο ορισμός της μονάδας »ως φυσική αναπαράσταση ενός endosomatic πηγή της διέγερσης" (p. 83) ; η διάκριση μεταξύ εξάχνωσης και το σχηματισμό αντίδρασης (υποσημείωση στη σελίδα, p. 101) ; συζήτηση του προβλήματος των γενικών χαρακτηριστικών για την αναγνώριση της σεξουαλικής εκδηλώσεις του παιδιού (p. 104) ; ενίσχυσε τη συνταγματική διάταξη ως ουσιώδη χαρακτήρα ενός παιδικών σεξουαλικών εκδήλωση. Φαίνεται με την ενδυνάμωση ενός ζωτικές λειτουργίες του σώματος (p. 106) ; η «σκαμνί δώρο-παιδί" εξίσωση (p. 112) ; συζήτηση των εννοιών της "αρσενικό" και "θηλυκό" (p. 161) ; συζήτηση μεταξύ anaclitic επιλογή αντικειμένου και ναρκισσιστική επιλογή αντικειμένου (p. 165-166) ; δημιουργία μιας «σειράς οικολογικών" (που αργότερα έγινε «συμπληρωματικής σειράς") για τη σχετική αποτελεσματικότητα των συνταγματικών παραγόντων και τυχαίων παραγόντων (p. 191-192).
  3. Και τα δύο θέματα που έχουν προηγουμένως εξεταστεί από τον Freud (ο χρόνος και ο χώρος 1901a [Το όνειρο και η ερμηνεία του, trad. Hélène Legros, Παρίσι, Gallimard, λείπει. "Ιδέες", 1969, p. 64], ότι το λύειν του άγχους σε 1895f [«Συμβολή στην Κριτική της αγχώδης νεύρωση"]) αλλά και πάλι μόνο αργότερα σε (1920g) "Πέρα από την αρχή της ηδονής" (trad. μικρό. Jankelevitch, Δοκιμές ψυχανάλυση, Παρίσι, Payot, PBP n ° 15, p. 7-81 ; αναφορά p. 34-35) και (1926δ) Αναχαίτηση, Τα συμπτώματα και το άγχος (trad. Michel Αδίκημα, Παρίσι, PUF, 1968). Νομίζω Jones (Jones, II, p- 186) το πρόβλημα του χρόνου και του χώρου αναφέρεται στο σχεδιασμό : «Η πρώτη από αυτές τις έννοιες [χρόνος] αναφέρεται στην τοπογραφία της ψυχής, ιδιαίτερα ότι του ασυνείδητου, ενώ η δεύτερη [χώρος] δεν είναι στο ασυνείδητο, αλλά παραμένει σε περιορισμό στα πιο συνειδητή στρώματα της ψυχής. "Περίπου την ίδια εποχή, Ο Φρόιντ χαρακτήρισε τα συστήματα της συνείδησης (Cs) και του ασυνείδητου (Ics) εξής : «Όλες οι επενδύσεις είναι κάτι που το σύστημα Ucs, Σύστημα Cs είναι η σύνδεση αυτών των ασυνείδητο παραστάσεις με αναπαραστάσεις των λέξεων που καθιστούν δυνατή την πρόσβαση στη συνείδηση. » (Freud à Αβραάμ, 21 XII 1914, Cor­respondance, επί. cit., p. 210.)
  4. Otto Rank : « Homer, Psychologische Beiträge zur Entstehungsgeschichte des Volksepos, I » (Contributions psychologiques à l’histoire de la genèse de l’épopée populaire), Εικόνα, 1917, 5, p. 133-169 ; « Psychologische Beiträge zur Entstehungsgeschichte des Volksepos, II », Αυτόθι., p. 372-393. Rank voulait présenter ces travaux pour l’agrégation (Freud à Αβραάμ, lettre du 11 XII 1914, Αλληλογραφία, επί. cit., p. 208-209).
  5. Lettre de Jones à Freud, από 15 XI 1914 : «[…] manifestement, l’Allemagne ne peut ni vaincre ni être véritablement défaite» (Αλληλογραφία, p. 197, en anglais.) La traduction des articles de Ferenczi par Jones parut sous le titre de Contributions to Psychoanalysis (Ferenczi, 1916 [186]) chez R. G. Badger (Boston). Nouvelle édition : First Contributions to Psychoanalysis, Νέα Υόρκη, Brunner-Mazel, 1980.
  6. Référence à une pièce de Lope de Vega, Le Chien du jardinier, où le chien veille jalou­sement sur son os sans pouvoir tirer aucun bénéfice de sa possession. Les droits de traduction anglais et américains pour les œuvres de Freud constituaient une source de conflits permanents entre Brill et Jones (voir par exemple Jones, II, p. 47-48).
  7. Lettre du 19 XI 1914 (Freud/Andreas-Salomé, Αλληλογραφία, Παρίσι, Gallimard, 1970, p. 28-29).